Viyana Kanalizasyonunun tarihi

Eski Roma Çağı

Viyana Kanalizasyonunun tarihi, günümüzün Donaukanal'ının batı kıyısında kurulmuş olan antik Roma askeri kampı Vindobona'ya kadar uzanmaktadır. O zaman için son derece modern bir yapı olan kanalizasyon sistemi, 4. yüzyılda başlayan halkların göçünden sonra giderek yıkılıp, harap olmuştur.

Orta Çağ

Orta çağda ev çöpleri ve diğer atıklar sokaklara ya da derelere atılarak, tasfiye edilirdi. Bunun sonucunda ortaya çıkan salgınlar ve bulaşıcı hastalıklar nedeniyle ortaçağın sonuna doğru açılan kanallarla atıksuların en çabuk şekilde yerleşim merkezlerinden uzaklaştırılmasına çalışılmıştır.

19. Yüzyıl

1830 su baskını ´- Eduard Gurk'un gravürü: Leopoldstadt, Jägerzeile, am 2 März 1830

Buna rağmen şehrin banliyölerindeki hijyenik koşulların kötü olması sonucunda hala ölümlere yol açan salgınlar çıkmaktadır. Bunların doruk noktasını banliyölerden geçen derelerin buz birikimi nedeniyle taşmaları sonucunda ortaya çıkan bir kolera salgını oluşturmuştur. Bunun ardından kentin sınırları içinde kalan tüm önemli derelerin üstleri kemerlerle kapatılmış ve Viyana nehrine paralel olarak atıksuları toplamak ve Tuna nehrine boşaltmak üzere iki büyük toplama kanalı inşa edilmiştir (Viyana nehri - Toplama kanalları, "Kolera - Toplama kanalları). 1850 yılında artık Viyana'nın iyi çalışan bir kanalizasyon sistemi bulunmaktaydı.

20. Yüzyıl

Monarşinin çöktüğü yıl olan 1918'den 1938 yılına kadar olan zamanda Viyana Kanalizasyon Şebekesinin genişletilmesi çalışmaları özellikle ekonomik durumdan etkilenmekteydi. İnşaat çalışmalarının ağırlık noktasını kentin yeni oluşan sitelerinin mevcut şebekeye bağlanması ve eski tuğla kanalların onarımı oluşturmaktaydı.
1944 yılından itibaren yoğunlaşan bombardımanlar Viyana Kanalizasyonun büyük ölçüde zarar görmesine yol açmıştır. Hasarların giderilmesi 1950 yılına kadar devam etmiştir. Atıksu tasfiye sistemindeki bu hasarlara rağmen o süre içinde Viyana'da salgın hastalık çıkmamıştır.

Senaryo yazarı Graham Greene de "Üçüncü Adam" filminin senaryosunu işte bu zamana yerleştirmiştir. Yönetmen Carol Reed'in, baş rolünü filmdeki adı Harry Lime olan Orson Welles'in oynadığı filmi dünyaya yayılır. Film, Soğuk Savaş zamanında dünya politikasının bir mikro kozmozu şeklindeki savaş sonrasının Viyanası ile ilgili son derece gerçekçi bir belgeseldir.

1949-1980 yılları arasında Viyana’da Birinci Arıtma Tesisi ve İkinci Arıtma Tesisi inşaa edilmiştir. Bu tarihler arasında ayrıca Viyana Ana Arıtma Tesisi de kurulmuştur. Bu bağlamda tüm Viyanalıların atıksuları doğal bir meyil ile 2.400 kilometre uzunluktaki kanalizasyon şebekesi üzerinden Simmering semtindeki arıtma tesisine ulaşmaktadır.

Wien Kanal 1998 yılında Simmering Atık Tasfiye İşletmeleri ve MA 45 - Göller ve Akarsular Dairesi ile birlikte "Viyana için Atıksuların Tasfiyesi ve Suların Korunması Süreçlerinin Ökolojik ve Ekonomik açıdan optimizasyonu" konseptini geliştirmiştir.

Bu konseptin kaynaktan itibaren etkili olması amaçlanmıştır. Bu bağlamda "atıkların tasfiyesi yerine oluşmamaları" sağlanması prensibi önem kazanmıştır.

  • Pislenmemiş yağmur ve kar sularının yere sızarak kaybolmaları
  • Toprağa su sızdırmayan alanların azaltılması
  • "Kanalizasyonun çöplük olmadığı" bilincinin yerleştirilmesi

Kanal şebekesinin ekonomik olarak kullanılması alanında da yeni önlemler alınmıştır. Liesing deresinin ve Viyana nehrinin altında bulunan muazzam depolama kanalları ve tüm şebekeyi kaplayan bir vana sistemi atıksuların sürekli şekilde arıtma tesisine ulaştırılmalarını sağlamaktadır.

Viyana Kanalizasyonunun dönüm noktaları

  • Milattan yaklaşık 100 yıl sonra: Romalıların Vindobana'daki XIII. lejyonunun askeri kampında "modern" bir atıksu tasfiye sistemi bulunmaktadır.
  • Milattan yaklaşık 400 yıl sonra: Halkların göçü esnasında Romalıların ileri hijyenik standartları takip eden yüzyıllarda tekrar erişilemeyecek şekilde ortadan kaybolur.
  • 1388: Açık kanallara bağlanan, örülü tipte yeraltı kanallarının inşa edilmesi.
  • 1683: Yoğun inşaat faaliyetleri: İkinci Viyana Kuşatmasından sonra yeni binaların çoğu bir sokak kanalı bağlantısı ile teçhiz edilmektedir.
  • 1739: Viyana'nın kent surları içinde kalan kısmı, artık Avrupa'nın ilk şehri olarak tamamen kanalizasyona bağlanmıştır.
  • 1830: Çıkan kolera salgını 2.000'den fazla insanın ölmesine yol açmıştır. Viyana nehri boyunca kolera-kanalları inşa edilir.
  • 1837: Büyük toplama kanalı inşaatlarına devam edilmektedir (Ottakringerbach, Alsbach, Währingerbach dereleri) - Karşılaştırmak için: Düzenli bir kanal şebekesinin inşaatına Hamburg'ta 1848 yılında, Paris'te 1855 yılında, Londra'da 1858 yılında Frankfurt'ta 1867 yılında ve Berlin'de 1873 yılında başlanmıştır.
  • 1851: Kanalizasyon şebekesinin genişletilmesi ve mevcut eski kanalların bakım ve onarımı
  • 1861: Şehir surlarının yıkılması sonucunda yoğun inşaat faaliyetleri, örneğin Ottakringer deresinin üzerindeki kemerin bir bölümünde yapılan tadilatlar ve Viyana nehrinin sol toplama kanalındaki tadilatlar
  • 1881: Kanalizasyon şebekesinin genişletilmesi, tadilatlar, küçük çapta yeni inşaatlar
  • 1891: Banliyölerde Viyana nehri toplama kanallarının yapımına başlanması; Krottenbach, Währingerbach, Ameisbach, Lainzerbach derelerinde yeni inşaatlar ve tadilatlar, sağ ve sol ana toplama kanalının yapımına başlanması
  • 1914'e kadar: Şehir kanalizasyon şebekesinin sürekli olarak genişletilmesi (1914 sonu itibariyle durum: 923 kilometre sokak atıksu kanalı, 1530 kilometre ev atıksu kanalı)
  • 1923: 1 Temmuz tarihinde Belediye Başkanı Seitz'ın önderliğinde özel kanal temizleme firmaları personelleri ile birlikte Viyana Belediyesi tarafından satın alınmışlardır. Bu tarih Wien Kanal'ın kuruluş yılı olarak kabul edilir.
  • 1930'a kadar: Birinci Dünya Savaşı ve takip eden yıllara hakim olan ekonomik kriz kanalizasyon şebekesinin genişletilmesini yavaşlatmıştır.
  • 1948: Bir İngiliz film ekibi "Üçüncü Adam" filmini çevirmek üzere Viyana'da bulunmaktadır. Film müziğinin bestecisi Anton Karas'ın ve Viyana Kanalizasyonun ünü tüm dünyaya yayılır.
  • 1950'a kadar: Bombaların yol açtığı hasarların onarılması (ana ve tali kanallarda toplam 1765 hasar)
  • 1951: Viyana'nın ilk arıtma tesisi Inzersdorf'da işletmeye alınız (1970'ten bu yana devre dışı).
  • 1970: Inzersdorf-Blumental arıtma tesisi Viyana'nın ilk biyolojik atıksu arıtma tesisi olarak işletmeye alınır (2005 yılından bu yana devre dışı)
  • 1980: Simmering atıksu arıtma tesisi işletmeye alınır ve Blumental atıksu arıtma tesisi ile birlikte tüm Viyana'nın atıksularını temizlemeye başlar.
  • 2002: Kanal enformasyon sistemi KANIS çevrimiçi (online) olarak hizmete girer. İlk defa olarak bir başkentin tüm kanalizasyon şebekesine İnternet üzerinden ulaşmak mümkün olur.
  • 2005: ikinci bir biyolojik temizleme kademesi eklenerek genişletilen ana atıksu arıtma tesisi Viyana-Simmering Avrupa'nın en modern arıtma tesisi olarak işletmeye alınır.
  • Günümüzde: Viyana'daki konut ve müstakil evlerin yüzde 99'u Viyana Kanalizasyon Şebekesine bağlıdır - diğer Avrupa kentleri ile mukayese edildiğinde muazzam bir değer.

 

Viyana'da resmi dil Almanca’dır. Bu internet sitesinde sunulan öneriler, anadiliniz esas alınarak oluşturulan bilgileri içermektedir. Sayfalarımızın amacı bilgilendirme esasına göre düzenlenmiştir. Bu sayfalar düzenli olmasa da, bütünlüğü ve doğruluğu kesin olmakla birlikte kısa vadede güncellenmektedir. Güncel bilgileri Almanca sayfalardan takip edebilirsiniz. Viyana Belediyesi olarak bunların dışında oluşacak her türlü sorunuza Almanca yanıt vermeye çalışacağız. Bu sayfanın sorumlusu:
Viyana Belediyesi | Medya ve İletişim (Belediye’nin 53. Dairesi)
İrtibat Formu